End of Poetry

Şiirin Sonu

Yeter artık kemikten ve baştankara ve günebakan

ve kar ayakkabıları, isfendan ve çekirdekler, tohum ve fışkın,

yeter artık ışık-gölge, yeter artık böylelikle ve kehanet

ve metîn çiftçi ve inanç ve göklerdeki babamız ve senin

orasıdır vatanın, yeter artık bağır ve tomurcuk, deri ve tanrının

unutmayışı ve yıldız vücutları ve donmuş kuşlar,

yeter artık devam etmek ve etmemek iradesi veya

belirli bir ışığın belirli bir şeyi nasıl gerçekleştirdiği, yeter

artık diz çöküş ve yükseliş ve içe

bakış ve iyiye gidiş, yeter artık tabanca,

drama, tanıdığın intiharı, yıllar yılı

şifonyerde kayıp mektup, yeter artık hasret ve

benlik ve benliğin yıkımı, yeter

artık anne ve çocuk ve baba ve çocuk

ve yeter artık dünyaya işaret etmek, yorgun

ve çaresiz, yeter artık gaddar ve sınırlar,

yeter artık beni görebiliyor musun, beni duyabiliyor musun, yeter

ben insanım, yeter ben yalnızım ve ben umarsızım,

yeter artık hayvanın beni kurtarışı, yeter artık med

zamanı, yeter acı, yeter artık gökyüzü ve rahatlığı,

bana dokunmanı diliyorum.

Çeviren: Batur Ozan Togay